Rada Parafialna
Przewodniczący Duchowny - Rady Parafialnej Ksiadz Proboszcz Andrzej Burdziak
Przewodniczący Świecki - Rady Parafialnej - (Wiceprzewodniczący) Pan Wiesław Cedzidło
Sekretarz Rady Parafialnej
Członkowie RP:
Ekonom RP - P. Janina Kozbur
P. Józef Cieśla
P. Zofia Olejnik
P. Danuta Tokarczyk
P. Piotr Baczyński
P. Małgorzata Laszkiewicz
P. Halina Sejud
P. Julia Sroka
P. Aleksandra Wiśniewska
P. Elżbieta Arjan
P. Jolanta Adamiec
P. Kazimiera Janiszewska
Tomasz Kozbur
Zadaniami Rady są:
- szukanie możliwie pełnego światła dla rozpoznawania woli Chrystusa w stosunku do parafialnej wspólnoty;
- podejmowanie wspólnego wysiłku dla coraz głębszego zakorzenienia wierzących w życiu Kościoła;
- zapraszanie do wspólnoty wiary tych, którzy zatrzymali się na progu Kościoła bądź nie umieją odkryć w sobie pragnienia spotkania z Bogiem.
- doprowadzanie do rozwoju świadomości poczucia wspólnoty parafialnej;
- zajmowanie stanowiska bądź podejmowanie działań w imieniu wspólnoty na forum parafialnym i pozaparafialnym, także społecznym, w sytuacjach tego wymagających.
Rada realizuje swoje zadania przez:
- ożywianie życia liturgicznego parafii;
- koordynowanie działalności apostolatów parafialnych;
- doradztwo w innych sprawach duszpasterskich;
- doradztwo w sprawach gospodarczych;
- włączanie w apostolską misję Kościoła możliwie szerokiego grona świeckich parafialnej wspólnoty;
- szukanie dróg i środków pozwalających na dotarcie do tych, którzy szczególnie potrzebują umocnienia w wierze.
Rada do koordynacji różnych wymiarów życia parafialnego powołuje apostolaty i ich przewodniczących, a w szczególności apostolaty: liturgiczny, duszpasterstwa dzieci (katechetyczny) duszpasterstwa młodych, gospodarczy, charytatywny, środków przekazu, partnerstwa. W miarę konieczności mogą być tworzone inne obejmujące określone wymiary życia parafialnego.
Być może znaczna część wierzących nie ma tak pozytywnego doświadczenia w przeżywaniu parafialnej wspólnoty, jakie mamy szczęście doświadczać. Warto zaświadczyć, że warto i można podejmować trud - mimo różnych przeszkód - odczytywania swojego chrześcijańskiego powołania i przeżywania go w najbardziej naturalnym gronie wierzących, jakim jest parafia.
To doświadczenie zawdzięczamy zapewne wielu czynnikom, między innymi i temu, że parafia miała szczęście do duszpasterzy, a szczególnie jednego, który przed niemal dwudziestu laty umiał - odczytując przesłanie Soboru Watykańskigo II - podjąć pełne odwagi i wymagające mozolnej organicznej pracy wyzwanie wzbudzenia wśród ludzi świeckich świadomości współodpowiedzialności za Kościół. Parafia - mimo że miejska - jest mała, stwarza więc każdemu szansę wzajemnego poznania, twórczego współuczestnictwa i wyjścia ze świata anonimowości.
Parafia zawsze była miejscem różnorakich aktywności, ale przede wszystkim gorącej modlitwy w kościołach, których piękno sprzyja wspólnemu świętowaniu wiary. Liturgia zawsze była sercem życia parafii. W naszej dzielnicy mieszkają ludzie w większości od pokoleń, więzi rodzinne są silne, choć jest też sporo starszych i samotnych.
Wart zauważenia jest przykład Parafialnej Rady Duszpasterskiej, która istnieje już od dwudziestu czterech lat . Trwa mimo zmieniających się proboszczów i parafialnych zawirowań. Jest ona ciałem opiniodawczym, jednak w praktyce jej obecność wyzwoliła w sposób bardzo trwały wśród świeckich świadomość wspólnoty parafialnej i odpowiedzialności za nią. Głos decydujący przy podejmowaniu parafialnych decyzji ma proboszcz, jednak ważnym jest chyba wsłuchanie się w różne opinie i wspólne poszukiwanie dobra spraw, które wspólnocie są bliskie. Doświadczyliśmy tego, że Rada ta nie jest jedynie jakąś fasadą i pozorem współuczestnictwa świeckich w trosce o parafię, lecz żywym forum wymiany i ubogacania się.
Rada powołana jest w celu podejmowania wspólnej refleksji przez duchownych i świeckich dla pogłębienia i formowania życia wspólnoty wierzących tworzących parafię.
Zadaniem rady jest: szukanie możliwie pełnego światła dla rozpoznawania woli Chrystusa w stosunku do parafialnej wspólnoty, podejmowanie wspólnego wysiłku dla coraz głębszego zakorzenienia wierzących w życiu Kościoła, zapraszanie do wspólnoty wiary tych, którzy zatrzymali się na progu Kościoła bądź nie umieją odkryć w sobie pragnienia spotkania z Bogiem, doprowadzanie do rozwoju świadomości poczucia wspólnoty parafialnej, a także zajmowanie stanowiska bądź podejmowanie działań w imieniu wspólnoty na forum parafialnym i pozaparafialnym, także społecznym, w sytuacjach tego wymagających. Rada realizuje swoje zadania przez: ożywianie życia liturgicznego parafii, koordynowanie działalności apostolatów parafialnych, doradztwo w innych sprawach duszpasterskich, doradztwo w sprawach gospodarczych, włączanie w apostolską misję Kościoła możliwie szerokiego grona świeckich parafialnej wspólnoty, wreszcie szukanie dróg i środków pozwalających na dotarcie do tych, którzy szczególnie potrzebują umocnienia w wierze.
Rada parafialna koordynuje działania apostolatów obejmujące poszczególne dziedziny życia wspólnoty.
Szczególne miejsce przyznane jest trosce o liturgię, gdyż to właśnie ona stanowi podstawowy wyraz wspólnotowej obecności przed Bogiem. Sprawy liturgiczne ożywia Apostolat Liturgiczny. Jest praktyką przygotowywanie przez członków tego Apostolatu oprawy zgromadzeń liturgicznych i czynny w nich udział szerokiego grona parafian. Apostolat Charytatywny ma za zadanie koordynację parafialnej troski o potrzebujących, Apostolat Gospodarczy próbuje zawiadywać sprawami remontowo-organizacyjnymi. Apostolat Partnerstwa rozwija współpracę z zaprzyjaźniona parafią zagraniczną. Nieco impetu straciły - kiedyś intensywniej obecne - Apostolaty: Środków Przekazu (zajmował się parafialną biblioteką, która umarła śmiercią naturalną z powodu braku rozmachu i wszędobylskiej niechęci do czytelnictwa, a także propagowaniem prasy i filmów religijnych), Apostolat Duszpasterstwa Dzieci (katechetyczny) czy Duszpasterstwa Młodych, choć oczywiście praca z młodzieżą i dziećmi w parafii jest prowadzona.
W pracy rady ważnym jest, by zawsze mobilizowała do pójścia w głąb, by wytyczała kierunki najważniejszych działań tak, by życie parafialne nie było poddawane różnym niepowiązanym i często tylko akcyjnym działaniom, a wśród nich nie byłoby na przykład czasu na sprawy najważniejsze, na przykład przygotowanie niedzielnej liturgii. Rada powinna też czuwać, by w parafii kontynuowana była systematyczna katecheza, także dorosłych, by także intelektualne fundamenty życia religijnego mogłyby być konsekwentnie pogłębiane. W naszej parafii taką rolę spełnia chociażby Studium Pogłębienia Wiedzy Religijnej, które od lat stanowi forum myśli osób, które budowały intelektualne zaplecze swojej wiary.
LEITURGIA
- piękna liturgia jednym z najskuteczniejszych sposobów rozbudzania głodu wiary - dbałość o odkrywanie bogactwa tkwiącego w tradycji liturgicznej Kościoła i próba jego ukazania na miarę współczesnych wyzwań (piękna Eucharystia, liturgia godzin, modllitwa ciszy, dzwony wzywające na modlitwę, czynna współodopiedzialność parafian za modlitwę, piękny i odpowiedzialny śpiew)
MARTYRIA
- wymaga znalezienia środków nawet niekonwencjonalnych dla wyjścia poza konwencję działań duszpasterskich, które muszą odpowiadać wymogom czasu (zachowując oczywiście całe bogactwo doświadczenia przeszłości)
AGAPE
- wyjście ku opuszczonym i przygnębionym różnorakimi troskami parafianom, zapobieżenie skrajnej biedzie
- wzajemne umacnianie w wierze i pogodnym życiu chrześcijan
